Ya sonra.. Yaþadýk payýmýza düþeni doðrusuyla yanlýþlarýyla Dayanabildiðimiz kadar kývrandýk sancýdan Elbet ateþ düþtüðü yeri yaktý Tarumar olduk... Ya sonra Elbet insandýk; Ödün vermedik , Ýsyan etmedik.. Yaðmurun altýnda zevkle ýslandýðýmý görenler oldu; Hiç bilen olmadý gözyaþlarýmý gizlediðimi Ya sonra... Çoðu kez gülümsememin arkasýna saklanarak aðladým Ýçimde kopan fýrtýnalar çýðlýk çýðlýða büyüyor ve ben sadece üþüyorum... Sonunun nereye varacaðýný bilmeden gözlerim kapalý koþuyorum... Tek bildiðim gerçek hiçbirþey bilmememden kaynaklanýyor olsa gerek. Ya sonra ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bilal BİLGİÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.