Büyüdükçe büyüdü ismi buna mukabil cüssesi neredeyse kaybolacaktý her sokaða çýktýðýnda binalara yapýþýp yürürdü silikti bakýþlarý “O mýsralarýn sahibi sen misin” diye soracaklar gibi gelir kasketini gözlerine kadar indirir yürürdü…
mümtaz abi… ismi büyürken çok küçüldü ezdi kendini evinin dýþýnda delik bir çorap gibi baþka yerlerde ezik, mahcup, utangaç kuytu köþelerinde yumduðu gözlerinin ardýnda salýnan mýsralarýný görürdü…
susardý mümtaz abi suskunluðun kýyýlarýnda usluca yaþardý kimseye belli etmeden…
daðlýk coðrafyalarýn orta yerinde kurduðu denizlerin hayallerini kalemine dolardý hiç evlenmediði ilk karýsýna aþk þiirleri yazdýðýnda severdi yaþamayý mümtaz abi
en çok güvercinleri özlerdi bir de mavi muhabbet kuþu ve akasyanýn serçelerini gönlüne eþ ettiði
yaþardý mümtaz abi ahþap evin þehre uzak gýcýrtýsýnda ve dizemelerine sokulmuþ hayalet dolu hayatýnýn hakiki þiirlerinde aldýðý tüm soluklarýn hesabýný korkmadan verirdi…
mümtaz abi… doymadýðý bir sevginin gönlüyle gören kör þairiydi…
A.S.R.A.N.
Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.