yakışmadı ayrılık

sen
hiç böyle gitmezdin
gözlerin yüzüme dönükken
bakmazdý bu kadar uzaklara

gülüþler toplayýp avuçlarýnda
sunarken yüreðimin çayýrlarýna
hiç bir rüzgar giremezdi
gülüþlerinle arama

sen
hiç kendine iyi bak demezdin
kelimelerin seviyorumla baþlar
her þeyden çokla son bulurdu

sen
hiç böyle gitmezdin
hiç bir gidiþin gitmek gibi olmazdý
kalmazdýn ama
benide bir baþýma býrakmazdýn sokak ortasýnda

sen
hiç böyle sarýlmazdýn bana
sarýldýðýnda alýrdýn yüreðimi kollarýnýn arasýna
adeta öyle dönerdin baba ocaðýna

býrakmazdýn beni bir baþýma
titremezdim öksüz bir çocuk gibi insanlar arasýnda

sen
hiç böyle gitmezdin
kaldýrmadan baþýný akþam karanlýðýna
acýmasýz akþamlar yine bizi ayýrýyor demeden
binmezdin seni benden alýp giden o dolmuþa

allah biliyor ya
hiç býrakmak istemedim ellerini o gece

o son gidiþin çok baþkaydý
tanýmýyordum o gidiþi
konduramýyordum adýný ayrýlýkla yanyana

tüm baþkalýklar ele versede
yakýþmýyordu ayrýlýk bizim sevdamýza

gözlerin bu son gidiþim diyordu
okumuþtum
ama
kýyamýyordum bakmaya

gözlerine bakamayýþýmdandý
sana veda edemeyiþim
çünkü yakýþmýyordu ayrýlýk bizim sevdamýza
Sosyal Medyada Paylaşın: