Kahrolasý bir yalnýzlýk var içimde..
Elleri cebinde karanlýða býrakýyor her defasýnda yüreðim kendini..
Koskoca bu dünyada milyonlarca insan varken yalnýz kalmak nasýl bir his bilir misiniz..?
Peki ya konuþmaya ihtiyacýnýz olduðunda kimsenin olmadýðý gerçeðiyle yüzleþtiniz mi.?
Sizde sevdiniz mi peki?
Tanýmadýðýnýz birini özlediniz mi?
Sýrf onu görmek için uykusuz kaldýnýz mý?
Henüz küçük kalmýþ yüreðinizle vazgeçmenin imkansýz olduðunu düþünecek kadar büyük sevdiniz mi?
Cesaret edip söylediniz mi içinizdekileri?
Yoksa korkaklýk edip sustunuz mu avazýnýz çýkana dek..?
Peki ya sesini her duyduðunuzda hiç bir zaman ulaþamayacaðýnýz gerçeðini yaþadýnýz mý ?
Herkesiniz olarak gördüðünüz kadýn sizi hiç bir þeyimiþsiniz gibi görmezden geldi mi.?
Size güvenmeyen birini sevdiniz mi peki.?
Ya da doðru bildiðiniz kadýnýn yanlýþý oldunuz mu.?
Sýrf onun yanlýþý olduðunuz için bütün doðrularýnýza isyan ettiniz mi.?
...
Þimdi yazmaya devam edersem soru iþaretleri tükenir biliyorum..
Sende tükenirsin..
Yazmaya devam edersem sana olan sevgim sarýlýr boðazýma..
Engel olamam..
Karþý koyamam..
Nefes alamam..
Yazmaya devam edersem..
Çare yok kapanýr gözlerim..
Ýþte o zaman soru iþareti deðilde..
Koskaca bi nokta olursun bu þiirde..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.