Bedenimi yorgun kýlan zaman deðil, Kan tutmuþ bu þafakta sürgün yüreðime takýlan kelepçelerdir. Camlarý kýrýlmýþ penceremden bir de rüzgâr hýrpalar vücudumu, Turnalar görünmüyor artýk gökyüzünde Ýki kaþýmýn ortasýnda güneþler sönüyor, Seni düþünüyorum gün boyu, Ansýzýn býçak saplanýveriyor yüreðime orta yerinden, Kan karýþýyor umutlarýma, Çakallar uluyor.
Acýmasýz bir alev aydýnlatýyor gökyüzünü; Nükleer baþlýklý füzeler, Petrol kokan, sömürü saatleridir çalan. Washington, Tel Aviv merkezli cinayetleri, perdelenmiþ ihanetleri, Kan seyreden ne der iþte lekeli bu çaðda çökerken gýrtlaðýna Ortadoðu Köpekleri.
Ýþaretlenen coðrafyadan bir çocuk ateþten bir çiçek sunuyor, Gözlerini kapayan ey kalbim, konuðun kutludur, Eylemden geri durmuþluðumun kuþatmýþlýðý altýnda ezildiðim günlerde; suçluyum, Ýnsanlýðým, benden çalýnan ah insanlýðým, Þimdi senden uzaðým uzak ve ateþ çemberinde ruhum, Dünya sunulur bize her gün kanatlarýný kan sularýnda yýkamýþ bir kuþ gibi, Tüm vahþetlerini tezgâhýna sermiþ, Dünya sokaklarýnda, kum taneleri çapýnda insan virüsleri…
Mescidi Aksa kalýr gerilerde, Yanmýþ, yenik, kuþkulu hüznünü demler senelerce, Ah Davud oðlu Süleyman, bak ne hallerde mabetler, Emrine amade kýlýnmýþ rüzgârlarý gönder, Yapýlan kazýlardan kesik kesik kan sýzýyor, Arz sallanýyor, duyuyorum topraðýn damarlarý çatladý kan kaybediyor. Ah seni kimselere anlatamam, Bir gün yýkýlýrsam, korkarým darýlýrsýn bana, Ýki gözüm ondan deðil, mahþerde hesaptan korkarým.
Acýlarýn terör kayýtlý da olsa ey garibim doðrul, Oradan elbet bir atlý geçecek, inan, Kanayan alnýna mendilini uzatacak bir atlý. Biliyorum acýlý bir sevda gibisin seni terk ettiðimden beri, Ýstersen sor odamda asýlý duran resmine, Sadece bakýp aðlýyorum, baþým kanlý iki elimin arasýnda.
Dertlerini aðlatan yanlarýnla sundun bir kez daha, Uyuyamam artýk, uyusam çýðlýklar kýrmýzý renk olur düþlerime. Niçin kafatasýmýza ömür boyu mahkûm hayatýmýz, Ýnsanlarý sormuyorum ben karþý duracak, Biz neredeyiz…
Siz gönlü kara bedbahtlar, Görülecek elbette /Vaat Edilenler/ Defteriniz bir, bir dürülecek parçalanýp gayzýndan, Yamyamlýðýnýza gökler uçuþan gülleler gibi tepenize inecek.
Biz avuçlarýmýzda kor, bütün bir ömür boyu avuçlarken aranýzda imaný, Zindan ettiniz âlemi gönlünüzdeki zindana denk. Parçaladýnýz insanlýðý insafsýzca dilim, dilim lime, lime, Takýlýp maddeye, her an bir baþka hülya ile. Zehir döken dillerle kezzap döktünüz ruhlara Ve efsun, efsun ettiniz insanlýðý sarhoþ, Yýldýrým çarpmýþ gibi þeytan vesveseleriyle.
Ama durun, varsa ömrü dünyanýn sýra sizde; Yakýnsa zamaný yelken açmanýn öteki sahillere, Sizden kalacak elbet bir hoyrat millet, Baþýnýza kopsun diye kýzýlca kýyamet.
Ah siz insan artýklarý ve siz ilhad çýðýrtkanlarý, Meddahlýða soyunup beynimi kemiren, Çaðdaþ demokratlar, Madrid satýlmýþlarý, Mutlu aile yuvanýzda çaylý, çerezli, pastalý, börekli, Dev plazmalý, uydu antenli ekranlarýnýzda, Doya doya seyredin her akþam çocuklarýnýzla, Bir çocuk; Göðsü kalbura çevrilmiþ bir çocuk, Elinde bir taþla kapanmýþ topraða, Kýlýnýz kýpýrdamasýn insancýlýk, demokrasi havariliði yapýn, Acýyýn, "vah vah!" deyin; kýnayýn, demeçler verin…
Sahi siz lafla peynir gemisi yürütenler, Önce insan olun, Ölüme, ölümlere bir anlam getirin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
M. CÂN GÜNDEDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.