Sen!
Karþýlýðýný bulmuþ ihtiyacým
Sen!
Sevgiyle ekip, teþekkürle biçtiðim tarlam
Sofram, ocak baþým, ekmeðim, aþým
Sana aç olarak koþarým
Huzura kavuþmak için seni ararým
Ne susuz kalmýþ bir aðýz, ne de açýlmýþ boþ bir elsin…
Aklýmdan geçenleri açýklarken;
Sen de ne “hayýr’ý” ne de “evet’i” söylerken korkma
Sustuðumda yüreðin yüreðimi dinlemeyi sürdürsün
Sözcükler olmasa da dostluklarda
Tüm düþünceler, tüm istekler, tüm umutlar doðar
Açýklanamayan bir mutlulukla paylaþýlýr
Kendi gizeminde çözümlenebilmekten öte
Bir þeyler arayan sevgi, sevgi midir?
Senin içindeki denizin alçaklýðýný bilmek zorundaysam
Yüksekliðini de bilmeliyim
Çünkü ben senin ihtiyacýný karþýlamak içinim
Anlamsýz boþluðunu doldurmak için deðil
Beni bulduðunda býrak içindeki ruhun
Dudaklarýma ve dilime yol gösterici olsun
Ve seni söyleyeyim
Konuþmam seni yücelten þarký olsun
En iyi neyin varsa ver benim olsun
Çünkü sen benim d o s t u m s u n...
Güzel, kendini aynadan seyreden sonsuzluksa
O, sonsuzlukta, ayna olan sensin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.