ÖZLEDİM ÖLÜMÜ ÖZLEDİM

Uzun zamandýr çok garip bir haldeyim
Aynalara bakýyorum da yüzüm hep týraþsýz
Farkettim ki benim artýk ruhum yorulmuþ.
Derlerdi bana hayatý hüzünle yaþayanlar hep böyle olurmuþ

Bir zamanlar karanlýða hep kafa tutardým
Korkusuzca gecelerle savaþýrdým
Ayý söndürür yýldýzlarý toplardým
Hep bir kavga yüklerdim omzuma
Þimdi öylemiyim artýk çok yorgunum ve kimsesiz
Sadece karalanmýþ defterlerde ismim
Ve tozlu albümlerde siyah beyaz resmim
Ne arayaným var ne de hal hatýr soraným
Ben kaç zamandýr hep kabuslardayým
Gördüðüm rüyalarýmý hayra yoran yok

Yine gurbet türküler düþtü yüreðime
Ben bir soðuðun orta yerin de
Mayýsýn sonunda ocak soðu var tenimde
Dün omuz omuza verdiklerimiz nerede ?
Dün dostum kardeþim dediklerimiz nerede ?
Ben tükendim artýk bu kalabalýk içinde yalnýzlýktan
Bana kimse kýzmasýn ben ölümü özledim

Bakýyorum kül tablasýnda yarým söndürülmüþ sigaralar
Ve ciðerlerimi parçalayan hep bir öksürük
Odamýn duvarlarý benim içim gibi sararmýþ
Bu asi yüreðim zaten gamdan kederden kararmýþ
Sizlerde bilirsininiz topraða bir tohum düþer fidan olur büyür
Ama insanýn yüreðe bir gam düþerse öldürür
Benim kaç zamandýr içimde hep bir sýkýntý
Ruhum dersen darma duman olmuþ
Bugünlerde dostlar zaten kaybolmuþ
Zaten ömrümden bütün mutluluklar çalýnmýþ
Býrakýnda sadece gök aðlasýn
Susan þarkýlar þiirler aðlasýn
Ben yaþayacak kadar yaþadým nedense ölümü özledim artýk..

MURAT KAYA




Sosyal Medyada Paylaşın: