yakınlık bir illüzyondur
Uzaklaþtýkça görünür olan þeyler var
Misal; çekince ellerini avuçlarýmdan
Daha somutlar
Ve týrnaklarýný o zaman fark ederim ancak
Haydi bak
Benim de týrnaklarým var
Ki meleklik annemin tekelinde hâlâ
Kanatlar, kuþlarýn ve acelesi olanlarýn
Yani aðzýndan çýkanlar da o an’ýn deðil
Sonrasýnýn yalanlarýlar
Bir kovboy olmadýðýna üzülüyorsam
Gölgesini tek atýþla vuranlara hayranlýðýmdan
Biliyorum hayranlýk da bir görme bozukluðudur aþk gibi
Tek tedavisi zaman
Doðulu ve onurlu bir duruþtur þimdi
-tam da burasýnda þiirin-
Aðlayýp zýrlamak
Arabeske baðlamak Geride kaldý iþte
Bir gülüþe zamaný donduranlar
Oysa ahh çekerken ne güzeldir bir adam
Gizlerken gözlerindeki bulutu gözlerden
Huzurla uzanmýþken yanýna
Nefesinde þifâ arayanlar
Ahh..!
Mümkün mü
Baþucundan ayrýlýp annemin
Bardak ararken mutfak tezgâhýnda babam
Ruhumun nasýl inceldiðimi unutmam!
Sana uzaktan bakýp gidiþini izliyorum farklý aynalarda
-hani þu lunaparklarda olan-
Yalnýzlýðýmla vakit geçiriyorum sýk sýk
Yargýlarýmýn sýrasýný deðiþtirip duruyorum ki belli deðil
Kim önde kim arkada
Vardýðým nokta:
Yalnýzlýk; acýmasýz bir dedektiftir
Gerçeði er geç bulan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.