Sen bana kanat takmadan uçmasýný öðrettin okyanuslarýn engin sularýnda.Nefes alma ihtiyacý duymadan, bir þiþenin içerisinde,Ýnsanlarýn sevecen bakýþlarýna biblo olarak sundun.Renkler kullanýlmadan yapýlmýþ bir Van Gogh tablosuydum senin elinde...Ýçinde ,Hiçbir þey olmayan boþ bir defteri okurken sen, aðladým ben...Yeni doðan çocuða bakýp Allah’ýn hala insanlardan ümitli olduðunu düþündüm,Sen yanýmdayken...Nefes alýrken diðer insanlar için endiþelendim,Ölmesinler havasýzlýktan diye...Savaþtan kaçan insanlarýn, ölen insanlardan fazla olduðunu görünce sevindimAzýnlýðýn yanýnda olmadýðým için.Her çift gözün benim gözümle sana baktýðýný görünce kýzdýmYaðmur tanrýsý olup þimþeklerime emretmek geldi içimden"Onlarý azýnlýða katýn!"diye.Diz çöküp yere,Kelebeklerin ömrünü uzatmasý için yalvarman,Yetti onlarý affetmeme
Hiçbir insanýn yalnýz yaþayamayacaðýný öðrettin sen"Yanýnda ben olacaðým" derkenPeki hiç düþünmedin miBir gün sensiz kalacaðýmý?Kaldýðým gün kanadý kýrýldýðý için uçamayanTek kanadýyla çýrpýnýrkenYerden kalkan toz bulutunun arasýndaBir kedinin öðle yemeði mi olacaktýmVeya kýþa hazýrlýk yapmak için, bir lokma ekmek bulmak uðrunaYolunu bulamayan,Gökyüzünden düþen bir yaðmur tanesinin altýnda boðulanKýsmetsiz bir karýnca mý yoksa
Ben senin gece yarýsý yüzünü kirden fark edemediðinO karanlýk yüzlü çocuðun kahve köþelerindeTitremeyi dahi göze alýp bir gazoz kapaðý daha bulmaya çalýþanO çocuðun biriktirdiði gazoz kapaklarý gibi sindirdim içimeVe sevdimBiriktirdiklerimin teselli ödülü dahi yoktu senden banaBen de biriktirdiklerimi satmaya baþladým satýrlarýmlaHep satýyorum, hep satýyorum...Hem de sýfýrdan baþlamýþtým satmayaYazdýkça azalýyorum,bitiyor,yok oluyorumYazýyorum, yazýyorum, yazýyorum...Galiba... Ölüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
savaş altuğ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.