Þu bülbülün ötüþüne hastayým,
Þakýdýkça gülzârýmda, gül sustu.
Terk ettiðin günden beri yastayým
Dönsün diye yakarmaktan dil sustu.
Gün doðarken ümitlerim ýþýyor
Üzerime sýcaklýðýn düþüyor
Dört mevsimim hala seni yaþýyor
Takvimimden sarkýttýðým yýl sustu.
Memleketin havasýndan nefes ver
Her anýma tazesinden heves ver
Pamuk gibi acýtmayan bir ses ver
Senden gelen, serinleten yel sustu.
Düzen versen bozuk çalan sazýma
Þifa olur dokunuþun sýzýma
Bam tellerim poyraz taþýr yazýma
Titretirken mýzrap küstü, tel sustu.
Ýsmail’im bu acele yarýþta
Hazýrlýksýz musallaya varýþta
Hesap günü mahkemede duruþta
Baþý eðik mahcupluktan hâl sustu.
Ýsmail Süklüm
25 MAYIS 2015
KASTAMÖNU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.