Bir yaðmur seranomisi gibiydi bütün çarpýk fikirlerim
Düþlediðimden de güzeldi tüzel düþünceleri
Demiþti ki; ‘’ Sevgiyi avucunda tutabildiðin sürece
Her an sana aþ-k olur’’
Þimdi aþ- ksýzlýktan ölüyorum…
Kal demeyi bilmeyen bir kalem
Yaðmur olmayý bilmeyen bir gözyaþý
Tutmayý baþaramayan bir eli
Titrek ölüm safaðýnda bir kirpiðin ucunda asimile olmuþ
Peyderpey kelimeler soðuk bir duþ etkisi gibi düþtü yataðýma.
Þimdi
Bir
Bulutum gökyüzü olmayan.
Bir yaprak misali düþecek topraðým yok sensizlikten.
Ve bu gün
‘’Nasýl istersen öyle olsun’’
Demek istediðim günlerden
Yoksun, belki de yokluðunun rehavetidir sinen üstüme
Bilirsin bir sana, bir de sensizliðe deliyim.
Yüreðime kaldýðýn yerden devam ediyorum her sabah
Ne son buluyor, sensizlik
Ne de ilk oluyor ayrýlýk.
Öpüyorum aþ-k akan gözlerinden
Aþk(ým)la kal…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.