Ýmdi bu çaðrý kime, güpegündüz, apaçýk ?..
Can içre canansýn ya, iþit beni, duy beni !..
Kýrk satýra fark atan dileðime sahip çýk,
Dilim sürçecek olsa, çala kalem kýy beni !..
Düþe kalka koþarken iç sesimin peþinden,
Ýhtiyarým vazgeçmez güzelim ruh eþinden;
Terimi buzlandýran ölgün kýþ güneþinden
Kamaþan gözlerine, sitem bulut að beni !..
Ýster tefe koysunlar, el âlem ne der desin;
Kiþiliðin kayýpsa, “desinler”den, bilesin!
Güz savruðu zülfünden avazým öz elesin,
Gülüþün kar toplasýn, incecikten yað beni !..
Ömrünün kum saati çile fanusun delik;
Bildim þefkat açlýðýn ezber bozan öncelik;
Onun ilacý sevgi, tartýþmak gevezelik;
Sen sana iyilik yap, yüreðimden sað beni !..
Uðrulayýn sinerek canýmýn kafesine,
Meydan okumak da ne Belagat Efesi’ne ?..
Ruhum ruhuna deðsin, nefesim nefesine,
Düþ geçitte pusu kur, özleminden soy beni !..
O diþilik fendine tuþ olur mu er adam?
Zor duruma þerbetli Seymen kararý kývam;
Rüyada bile olsa baþým ayýksa ne gam,
Önce direncimi kýr, sanal buse bay beni !
Kamber’ce sorgulayýp arzuhal ulaðýný,
Ferhat’la dele geldim þirin yar gözdaðýný,
Kerem adýna çözdüm aslý kor dil baðýný,
Ya gözyaþlarýnda boð, ya külümden doð beni !..
Aþkýn düþ makamýnda töre neyse uyulsun:
Senliðin aynasýndan sýr benliðim soyulsun;
Alnýma yazgý petek vasiyetin oyulsun,
Balbalýmdýr diyerek terekene koy beni !..
Bunca kibar kelamý methiye bil yersem de,
Dikenine dikkat et eline gül versem de,
Kibirden iz kalmasýn þu Melami sersemde,
Son gürlük eþiðine paspas edip yay beni !..
Özürlüsün sað salim çünkü kalbin kirada;
Bilge sözü tek kozun vicdanýný ibrada;
Bu Dünya’da iþin iþ, Mahkemeyi Kübra’da,
Savcýn olmak istemem, Avukatýn say beni !..
YUSUF BÝLGE