Bir avuç yalnızlığım kıvrılacak avuçlarına ruhun bile duymayacak akasyameral
Bir avuç yalnızlığım kıvrılacak avuçlarına ruhun bile duymayacak
gün gelecek çekip gideceðim yanýndan gecenin örtüsünü sereceðim yüreðine ruhun bile duymayacak
özgür býrakacaðým sol yanýmý ruhun bile duymayacak çekip gideceðim kýrlangýç mevsimi
ne köle olmaya geldim bu dünyaya nede sevgisiz yaþamaya hep sol yaným dolu kalacak beþ sevgi kelebeði öpecek düþlerimden
çünkü sevgi kelebeklerimle dolu yüreðim ve binlerce kelebek uçuþmakta yüreðim her çarptýðýnda gök gözlü özgür çocuklar öbek öbek sol yanýmda sol yanýmda sen olmasan da boþluðunu dolduracaklar bunu bil
kandýramayacak bal sürdüðün acýmtýrak dillerin yüreðimin sol yaný kusacak seni sonsuzluða gün gelecek çekip gideceðim yanýndan ruhun bile duymayacak
ellerin verecek en büyük cezayý yüreðine sileceksin benden arta kalan o son izlerimi bir avuç yalnýzlýðým kývrýlacak avuçlarýna ruhun bile duymayacak
seni bensizliðe gömeceðim hükümsüz yarýnlara en büyük cezayý ruhun çekecek çünkü sevgim artýk okþamayacak yüreðini kuruyacak dal dal ve yaprak yaprak döküleceksin sonsuzluða iþte o gün yalnýzlýðý tadacaksýn
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.