HİKAYET-İ AŞK(VEDANAME)
Bir güzel sevmiþtim vakt-i zamanda
Bir misal-i Mecnun oldum bir zaman
O vakittir hallerimiz yamanda
Gonca güller gibi soldum bir zaman
Bir bahçe gördüm ki gönlümü alýr
Buy-u erguvandan kokusu gelir
Þarabýn içenler mestane olur
Ýçtikçe serhoþu oldum bir zaman
O yare düþmüþüm bezm-i ezelde
Gönül gezdirmem ki baþka güzelde
Gerekse baharda gerek gazelde
Yarimi kýblegah bildim bir zaman
Alýp beni böyle yola düzdüler
O güzeli defterime yazdýlar
Bu baðrýmý sevda ile ezdiler
Divane gezinen kuldum bir zaman
Görünce güzeli Ya Allah dedim
Canýmý kurbaný say Allah dedim
Gel de bu feryadým duy Allah dedim
Bir umuda varit oldum bir zaman
Nazar kýldým o güzelin boyuna
Can vereyim o þirince huyuna
Soyum katam melaike soyuna
Bu rahý kendimce bildim bir zaman
Þu aþkýn dalgasý boydan aþýnca
Yürek yanýp ateþlerde piþince
Güzelin sevdasý cana düþünce
Çaresiz bibaser oldum bir zaman
Çýktým yarin yücesini gözledim
Ýçten içe yana yana özledim
Kalem oldum bu sevdamý sözledim
Yazdýkça yazmaya geldim bir zaman
Vardým ki güzele halim söyleyim
Söyleyim de deli gönlüm eyleyim
Dinlemez ki varýp kime ne deyim
Ellerim koynumda kaldým bir zaman
Beni Mecnun eden ey nazlý güzel
Ben sana vurgunum ervahtan ezel
Ama sen baðýma indirdin gazel
Üþüyüp titredim soldum bir zaman
Yürü güzel yürü yandým boyuna
Kudret-i Hakk inmiþ kaþýn yayýna
Bir gece olaydým koyun koyuna
Belki aradýðým buldum bir zaman
Bir bakýþta deli etti halimi
Yýktý kaþýn kýrdý geçti dalýmý
Tadamadan zehir etti balýmý
Sofrada karným aç kaldým bir zaman
Varýp yüzüm süremedim dizine
Doya doya bakamadým yüzüne
Hep kýþ gördüm eremedim yazýna
Zemheri içinde kaldým bir zaman
Goncadýr sevdiðim güller içinde
Kerem etti beni kullar içinde
Akar caným yaþý seller içinde
Çaðlayýp ummana doldum bir zaman
Saram desem saramam ki belini
Koklamaya kýyamam ki gülünü
Bal þerbet bilirim tatlý dilini
Hayalimde tadýn aldým bir zaman
Sevdiðimin kaþlarýný yýkýþý
Kirpiklerin þu baðrýma çakýþý
Yaktý beni o hüzünlü bakýþý
Savrulup daðýlan küldüm bir zaman
Deli gönlüm yar yar diye dolaþýr
Yürür gider bilmem nere ulaþýr
Yari yalnýz kendisiyle üleþir
Bu bapta çok nekes oldum bir zaman
Can mý esirgenir canandan Ya Rab
Nasýl bir sevda ki eyledi harap
Dünya yalan oldu ömürse serap
Kapattým gözümü kaldým bir zaman
Yad mý gezer o güzelin ilinde
Kim dolanýr dudaðýnda dilinde
Ýki binin on ikinci yýlýnda
Böyle bir gümanda kaldým bir zaman
Gülistanda gonca güldür sevdiðim
Bülbül gibi yana yana bulduðum
Yetmez mi dost böyle Mecnun olduðum
Leyla’m diye diye öldüm bir zaman
Döne döne ateþinde yanmýþtým
Güzel yüze hallerine kanmýþtým
Ben onu yoluma yoldaþ sanmýþtým
Böyle bir gaflette kaldým bir zaman
Hal bilmez mi güzel yaþým çaðlatýr
Yaralarým zehir ile daðlatýr
Neden beni yana yana aðlatýr
Boz bulanýk taþan seldim bir zaman
O güzeldir benim þah-ý cihaným
Taþýrým sinemde sýrrým pinhaným
Þimdiyse varamam hayli nihaným
Uzaktan da uzak kaldým bir zaman
Bir türkü tutturdum havasý yardan
Uslanmýyor gönül ah ile zardan
Geçmiþim dünyadan mal ile vardan
Aþk-ý sevda ile doldum bir zaman
Döne döne geldi sevda üstüme
Çekti kýlýcýný düþtü kastýma
Diyemem derdimi ele dostuma
Bir köþe tenhada kaldým bir zaman
Bulandý bu gönlüm coþup çaðladým
Bir dem güldüm bir karayý baðladým
Kimi zaman yana yana aðladým
Ah edip saçýmý yoldum bir zaman
Çevrildi yollarým taþ ile diken
Bu sevda deðil mi belimi büken
Firkat-i canandýr gözümden akan
Viraneye döndüm kaldým bir zaman
Sultan idi güzel gönül tahtýma
Dönen dönsün ben uyarým ahdýma
Çaldý gitti þu karayý bahtýma
Bakýnýp ardýnca kaldým bir zaman
Yar olmuþtur þu gönlümün keþkesi
Yoktur ki gözümde ondan baþkasý
Dostum mu var þu sazýmdan baþkasý
Mýzrapla dertleþen teldim bir zaman
Bülbül idim ayrý düþtüm gülümden
Ah-u figan eksilmedi dilimden
Diz kýrýldý derman gitti kolumdan
Mansur gibi darda kaldým bir zaman
Ömür yarsiz ömrü ömürden saymaz
Her kapýya varýp çulunu yaymaz
Ali’yi sevenler yarama deðmez
Bu yolun yolcusu oldum bir zaman
Çok döktü kanýmý bu kanlý savaþ
Tene cüda oldu can yavaþ yavaþ
Ne cananým oldu ne cana candaþ
Aðlayýp teselli buldum bir zaman
Yar çaldý kaþlarýn caným üstüne
Kanlar damlar oldu kaným üstüne
Gam kasavet indi aným üstüne
Ay günler içinde yýldým bir zaman
Hayli zaman oldu gülüm solalý
Gözlerime kanlý yaþlar dolalý
Arayýp da o güzeli bulalý
Gönlümü hayale saldým bir zaman
Olsa idim ben de yare bendegan
Ne ahým kalýrdý ne dilde figan
Ama felek oldu boynuma urgan
Aðlanýr halime güldüm bir zaman
Bu aþkýn ateþi özümü yaktý
Oturup karþýma yüzüme baktý
Bulandý sellerim çaðlayýp aktý
Umman-ý gussaya daldým bir zaman
Can yarine varamadý aðlaþýr
Yakup gibi karalarý baðlaþýr
Bir tenhada kendisiyle eðleþir
Yarensiz yoldaþsýz kaldým bir zaman
Düþtüm bu firkata kurtulamadým
Eksildim eksildim artýlamadým
Bir kantara girip tartýlamadým
Deðeri olmayan puldum bir zaman
Aþýk odur bu dünyada gülmeye
Sevdiðinden öte canan bilmeye
Çok diledim sonu böyle olmaya
Çokça da intizar kýldým bir zaman
Çok çektim bu yükü belim büküldü
Her nefeste can cesetten söküldü
Hazan vurdu dal yapraðým döküldü
Kervaný kýrýlmýþ çöldüm bir zaman
Hiç nasibim yokmuþ o yardan yana
Bu hale aðlarým can yana yana
Reva mý bu cefa þu fakir cana
Böylesi derdimend oldum bir zaman
Yokluk yoldaþýmdýr kederse dostum
Neden o canana düþmedi kastým
Hasret duvarýna eleðim astým
Bahtýmý elemiþ oldum bir zaman
Hasbihal olmadým nazlý yar ile
Sinemde sýrrýmý koymadým dile
Bir gözüm açýktýr ölürsem bile
Kara topraklarda kaldým bir zaman
Talan oldu gitti gönül yapýsý
Yýkýldý duvarý kýrýk kapýsý
Dýþardan güzeldir ama episi
Ýçerde periþan oldum bir zaman
Ne yaptýysam yüzüm güldüremedim
Baþýmý bu aþktan kaldýramadým
Güzelin gönlünü olduramadým
Çaresiz bikarar kaldým bir zaman
Gönül sandý sevdiðini bulmuþtur
Þu dünyada þad-ý handan olmuþtur
Felek yine hallerime gülmüþtür
Dizlerini döven oldum bir zaman
Nasýl methedeyim kaþý karayý
Neden sarmaz sinemdeki yarayý
Can versem de bulamam ki arayý
Aradým arayan oldum bir zaman
Gönlüm kimselere kemlik dilemez
Her eðriyi doðruyu da bilemez
Belki gezer aradýðýn bulamaz
Ayaksýz bir ata kaldým bir zaman
Yar sözü üstüne sözüm olur mu
Baþka ateþlerde közüm olur mu
Dünyayý verseler gözüm olur mu
Bihazer söyleyen oldum bir zaman
Bu nasýl ateþti döndü baþýmda
Bu zamanda böyle genci yaþýmda
Bir gece cananý gördüm düþümde
Sarýlýp koynuma aldým bir zaman
Sevda denen þu dünyada zarar mý
Yoksa kula Hakk’tan gelen karar mý
Ölür isem güzel bir gün arar mý
Bir noktaya dalýp kaldým bir zaman
Aþka düþtüm derman yoktur elimde
Kemend-i gam dolanmýþtýr belimde
Yar tertemiz bir türküdür dilimde
Usulca söyleyen dildim bir zaman
Yükseði neyleyim engindir iþim
Ta arþ-ý Rahman’a deðer bu baþým
O güzeldir benim baharým kýþým
Yaz ile güzden de aldým bir zaman
Gönül pek nekestir dair yarine
Düþse bile kederine zarýna
Serim koydum o güzelin varýna
Varýný varýmda bildim bir zaman
Nedendir ey gönül bilmem nedendir
Cananýmdan ayrý kalmam nedendir
Boþa mýdýr bunca sevmem nedendir
Ömrümden bir ömür çaldým bir zaman
Bir sorsalar ne iþ geldi baþýma
Sebep yardir gözümdeki yaþýma
Ölür isem canan gelsin baþýma
O vakit müyesser oldum bir zaman
Çekemiyom bu cefanýn böylesin
Bilen varsa derde derman söylesin
Hakk yazmazsa aciz kulu neylesin
Þu tatlý canýmdan yýldým bir zaman
Gönlüm fakir ama sever özünden
Gayrý güzelleri keser gözünden
Ölse bile geri dönmez sözünden
Bu cihette beni buldum bir zaman
Yol yakýnken dönem dedim olmadý
Gönül kendin yar yolundan almadý
Geçip gitti dahi bana kalmadý
Ne ararken neler buldum bir zaman
Gönül artýk deðmez aþkýn narýna
Mahkum olmaz efkarýna zarýna
Medet umup yüzün dönmez yarine
Bu sözümde karar kýldým bir zaman
Ey gönül mahir ol incitme yarin
Budur bu cihanda tek kisp-i karýn
Harceyle bu rahta ten ile varýn
Öyle bir güzele kuldum bir zaman
O yari ellerde görürse gözüm
Kör olup gitsinler kurusun özüm
Yare deyin gelip savursun közüm
Dumansýz ateþte kaldým bir zaman
Hikayet-i aþkým hal ehli anlar
Döktü dü çeþmimden yaþ ile kanlar
Hakk ne yazmýþ ise öyledir canlar
Halim bu gerçekte buldum bir zaman
Ey gönül aðlama canýn var olsun
Senin sevdan sevmeyene ar olsun
Gömelim bu aþký bizde sýr olsun
Ta vakt-i mahþere saldým bir zaman
Geçti zaman bilmem kime yaradý
Can havliyle can cananý aradý
Þimdi bildim canan cana ýradý
Canlýlar içinde öldüm bir zaman
Gönül artýk Hakk’a döndü yüzünü
Gayrý güzellere yumdu gözünü
Bu rah-ý gerçekte söyler sözünü
Bu hali tek çare bildim bir zaman
Þimdi çare unutmaktýr güzeli
Kan olup aksa da didemin seli
Deli gönlüm bekler artýk eceli
Yollarý gözleyen oldum bir zaman
Ben de artýk çýkmam yarin yoluna
Zehir olmam þekerine balýna
Çare yoktur hiç karýþmam haline
Böyle bir gerçeði bildim bir zaman
Ey gönül aðlama geçti devranýn
Tekinsiz daðlarda kaldý kervanýn
Tükenmiþ umudun yoktur zamanýn
Can içinde cansýz oldum bir zaman
Gönül mahkum sevdiðinden geçmeye
Ayrýlýðýn badesini içmeye
Vakit tamam oldu artýk göçmeye
Gurbete uzanan yoldum bir zaman
Düþüp gidem artýk rah-ý gurbete
Alýþsýn bu gönlüm yare hasrete
Bin selam eylerim o hub surete
Söyleyin aþýðý oldum bir zaman
Yürü be hey güzel sözün Hakk olsun
Dilerim Allah’tan bahtýn ak olsun
Ayaðýn dikensiz yolun pek olsun
Mevla’dan dileyen oldum bir zaman
Hakk koymasýn bizi bir kötü raha
Baðlasýn yolumuz gülyüzlü Þah’a
Söylesem sözümü söylerdim daha
Ama nihayeti buldum bir zaman
Þeyda bülbül goncasýný alýrsa
Herkes cananýný arar bulursa
Emrah sevdiðine varmaz ölürse
Ne gam var yaþadým öldüm bir zaman
24 Ekim 2013-Perþembe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumhur Kızılbel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.