Kahrýndan mustaribim dünya Hoþuma gitmiyor bu sükutun Sesimi kýsýldý kuþlarýn Yoksa dal mý bulamadýlar konacak
Denizi kim öldürdü, Yel esmiyor yaprak kýpýrdamýyor ufkunda Gün desen yüz çevirmiþ geceden Ezan vakti uluyan karabaþ ta yok ortalýkta Velhasýlý dikiþ tutmuyor merhemin ölgün dünya...
Artýk toplayýp iki pýlý pýrtýyý Bende babamýn evine gidiyorum Hani þu mutluluðun arþa deðdiði müstakil haneye Kapýp koyvermek gamý kederi Bir günde olsa unutmak istiyorum ezeli ebedi
Ýþte böyle dünya Ne çok döndün baþýmý döndürmeden Avuçlarýmda biriktirmeden günleri savurdun oradan oraya Yalpalayan topal karýnca misali Bir arpa boyu yol alamadým senin yüzünden
Hadi sen þimdi yörüngende debelen Bende özlemlerimin düþünü kurayým Ya senin Tadýn tuzun eskilerde kalmýþ Yada benim...
Dilek USTA Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek USTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.