sen öyle san

huzursuz kollarým
ay ýþýðýnýn düþtüðü yerde çekerim sancýlarýmý
güneymiþ kuzeymiþ farketmez
yaramýn izi kalmazmýþ sözde

sen öyle san...

tutup kaldýrýrken düþtüðüm yerden
zamanýn kýrýp döktüðü parçalarýmý
eklermiþ, tekrar kýrýlmazmýþým sözde

sen öyle san...

ne dilimdeki türkü gelebildi yanýna
ne dil döktüðüm þiir
ne yazdýðým deyiþ
ýslýk çalsam duyarmýþsýn sözde

sen öyle san...


düþüncemin kýyýsýndan geçmezken
kendimi sensiz býrakmak
alýþtým, kabullendim, yaþadým,
yine de yaþarým.
’’iflah olmaz bir uyumsuzmuþum’’ sözde

sen öyle san...


Sosyal Medyada Paylaşın: