sen olsaydýn... üþümezdim ayaz gecelerde yüreðin çeperim olurdu tünerdim týpký bir güvercin misali göðsünün üzerine
sen olsaydýn aðlamazdým hiç döktüðüm tek gözyaþý mutluluktan olurdu
sen olsaydýn... peþimden gelen her gölgeyi sen zannetmez omuzuma dokunan her eli sen sanýp titremezdim
sen olsaydýn... korkmazdým karanlýklardan, gökgürültüsünden sýçramazdým kabuslarýmdan elini saçlarýmda hissederken dalardým en tatlý düþlerime
sen olsaydýn... hiç gece olmazdý gökyüzünden en büyük yýldýzý seçip güneþim yapardým geceme
sen olsaydýn... bakmazdým aynalara gözündeki güzelliðime dokunmazdým
sen olsaydýn... içlenmezdim tren istasyonlarýna uðurlamazdým her tren kalkýsýnda seni uzaklara kendimi ise yalnýzlýklara
sen olsaydýn... herþeyin rengi pembe olurdu deniz pembe gökyüzü pembe güneþ pembe yollar pembe hüzün pembe gözyaþlarý pembe...
sen olsaydýn hayatla girdiðim ladesi kazanýrdým toplardým bütün alacaklarýmý bir bir ama kaybettim ve hayat... önce seni aldý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yağmur_çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.