Son şiir

ýslýklar calýyor temmuz
yürek meydanlarýnda
acýlarýyla hasretiyle bizi tutan aþkýmýz
koþturuyor þimdi sokak çoçuklarýyla

bu ince yollarýn her biri kale kapýsýna cýkar
bir kaç yürek bölmüþlüðümüzde vardýr
terden yagmurdan ve gözyasýndan ýslanan sundurmalarýn altýnda
oysa bu yollarý birtek kuþlar bilir ve sen
temmuz zamaný bölüyor iki yakasýný boynumun
þimdi ne göçmen kuþlar kaldý catýlarda nede sen
bu yagmurlarýn hepsi kara gözlerime cýkar güzel yüzlüm
ve istinasýz terk etmekte sana degil elbet kuslara yakýsýr
yinede kuþlara benzeyen ömrümüz tatlý bir baharda
ýslýklar calýyor sanki yangýn yerinde can telasýnda
bu temmuz ne mendebur ne yalnýz
biz sokaklarýnda yalýn ayak fukara çoçuklarýyýz
bir kaç hayat unutmuþlugumuz var elbet
yamalarýyla sýrtýmýza bulasan bu eski kazaklarda
bir kaç dilekte tutmuslugumuz var elbet
gözlerimize karýsýn yagmurlardan kurtuldugumuzda
çelikten evlerinize belki düþmez sarý saclý temmuzlar
diþlerimizle böldügümüz düþlerin en sarabi ve gülümseyen ölüleri
oysa ne fevkalede yaþamaktýr öpmek gözlerinden þimdi denizi



Sosyal Medyada Paylaşın: