ve biz kâr ettik sanýrdýk kýt kanaat aklýmýzla eksi bakiyelerle kapatýrken hasletlerimizi oysa amellerimiz hep özlem diye iþlenirdi gönül defterlerimize ve ayrýlýk
ne zaman vuslata köprüler kursak sarsýlýrdý dipten gelen depremlerle faþizmin yýkýlýrdý kalesi komünizm yerle bir kimimiz saðýnda savaþýrken aþkýn sen hep solumdaydýn benim
bazen firari olur ortalýk sakinleþir de sana gelmeyi düþlersem bir gün geçtiðim köprüler yýkýlýrdý birer birer
meðer pamuk ipliðiyle baðlýymýþ hayata tek þehrin iki yakasýný birleþtiren köprüler gibi çürük ve iðrenççe ve despotça hep solumdan darbe yerdim ben
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.