ve biz kâr ettik sanýrdýk kýt kanaat aklýmýzla eksi bakiyelerle kapatýrken hasletlerimizi oysa amellerimiz hep özlem diye iþlenirdi gönül defterlerimize ve ayrýlýk
ne zaman vuslata köprüler kursak sarsýlýrdý dipten gelen depremlerle faþizmin yýkýlýrdý kaleleri komünizm yerle bir kimimiz saðýnda savaþýrken aþkýn sen hep solumdaydýn benim
bazen firari olur ortalýk sakinleþir de sana gelmeyi düþlersem eðer geçtiðim köprüler yýkýlýrdý birer birer
meðer pamuk ipliðiyle baðlýymýþ hayata tek þehrin iki yakasýný birleþtiren köprüler gibi çürük ve iðrenççe ve despotça hep solumdan darbe yedim ben
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.