Bazen öyle özlüyorum ki seni, Baþýmý yastýða koyup, Gözlerimi kapýyorum, Kaþýný, gözünü, yüzünün þeklini, Gülüþünü bakýþýný, dokunuþunu, Hepsini tek tek düþünüyorum Özlemin öyle bir kaplýyor ki tüm benliðimi Olmuyor, Hatýrlayamýyor, Hayalini bile unutuyorum.
Bazen öyle çok özlüyorum ki , Bir þarkýnýn bestesine, Bir þiirin dizesine, Yada bir sözün anlamýna yüklüyorum seni... Öyleki; Bütün þarkýlar seni söylüyor, Bütün þiirler seni yazýyor, Bütün sözler seni anlatýyor. iþte ben ozaman seni söylüyor, seni yazýyor, Seni Okuyor, Seni çiziyor, Anlamlý anlamsýz Her þeyden mana diye seni çýkartýyorum.
Ama nafile, iþe yaramýyor Ýnadýna daha da çok artýyor Katlandýkça katlanýyor ve ben yine seni Ölümüne,Ýnanýlmaz özlüyorum...!
20/05/2015 Asiye Gölgen Sosyal Medyada Paylaşın:
ASİYE GÖLGEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.