KABRİSTAN...

Beyaz mermerlerde siyah yazýlar;
Baþýný taþlara yaslamýþ aðlar...

Dönüþü olmayan kutlu yolculuk,
Gönül gözyaþýyla ýslanmýþ aðlar...

Nefis ki kapýnda baðlý bir arslan;
Ölüm gerçeðiyle uslanmýþ aðlar...

Bütün vakit zikre dalar kainat;
Varlýðý yokluðu anlamýþ aðlar...

Ayrýlýk anadan ,yardan ,sýladan;
Hicranýn ateþi yakmýþ ta aðlar...

Gözler yumulurken ,yürekler soður;
Dünyayý bir pula satmýþ ta aðlar...

Her þeyi býrakmýþ ,mal ve mülkünü;
Kendini tarihe katmýþ ta aðlar...

Dünya bir gemidir, insanlar yolcu;
Dönüþsüz bileti almýþ ta aðlar...

Musa DOÐRUER(TESLÝMÝ)
16.03.2010


Sosyal Medyada Paylaşın: