GÖNÜL ÇALAMADIN
GÖNÜL ÇALAMADIN
Gönül çalamadýn aþkýn sazýný
Gel incitme artýk tele yazýktýr
Gördüm çekemedin gülün nazýný
Esme poyraz gibi dala yazýktýr
Gel gönül kastýndan olalým üryan
Yansa da canýmýz olsak da büryan
Bir yaným tarsa da güneþtir bir yan
Boþuna ah etme hale yazýktýr
Gönül bilemedin aþkýn kýymetin
Takamadýn gitti sevda ziynetin
Gel gaflete düþüp bozma niyetin
Hakk kelamýn diyen dile yazýktýr
Bu aþkýn elinden bilmem ne’delim
Boynumuzu büküp tahmül edelim
Edep ile geldik öyle gidelim
Yoksa yürüdüðün yola yazýktýr
Düþme can kastýna ayýptýr gönül
Varlýðý yokluða sayýptýr gönül
Arif kasteylemem deyiptir gönül
Kýyýp da koparma güle yazýktýr
Git söyle feleðe býraksýn peþim
Zehir eylemesin ekmeðim aþým
Dökmesin gözümden kan ile yaþým
Emrah gibi fakir kula yazýktýr
20 Kasým 2012-Salý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cumhur Kızılbel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.