az mý yürüdük aþiyan yollarýnda
birlikte dinledik bülbülleri
liseli aþýklar gibi el ele göz gözeydik
görmezdi gözümüz kimseleri
hayaller kurardýk geleceðe dair
baþýný dayardýn omuzuma usulca
kapanýrdý gözlerin yanaðýna konan buseyle
aþk ateþi yakardý bedenlerimizi
ayný bedende iki can oluverirdik
akþamýn serinliði çökerken üzerimize
ayrýlýk vakti geldiðinde
istemeden ayrýlýrdý ellerimiz
parmak uçlarýmda kalýrdý sýcaklýðýn
gözlerimizdeki yaþlar ayrýlýðýn habercisiydi
karþýlaþýr mýyýz bir daha
bir araya gelir miyiz kim bilir
zamaný durdurabilseydik keþke
her ayrýlýk son deðil
baþlangýçtýr bilmez misin
zaman su gibi akýp geçer
yüreðimdeki yerin dolmaz sevgili
yalnýz kaldýðýnda getir beni aklýna
sararmýþ sayfalar arasýna hapsetme
yollama sürgünlere yüreðimi
kelimeler kifayetsiz kalýr
kuramam senli cümleleri ...
Refik
18 . 05 . 2015
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.