hüküm

kuþku düþtü mü gecenin nemine
yaprak yaprak dökülür suskunluðum
nereye gidersen git sonbahar ayak uçlarýnda

uyanýkken kurudur
ancak unutulmuþ bir mezarda yeþerir ellerim

hani unutulmuþluk çaðýnýn gölgesi vurunca güne
uzaktaki bahar vurur rüyanýn kýyýlarýna
aynada solan resim hüznün þulesi
baþlarken kaos güneþin ilk ýþýklarýyla

bu keder benden deðil kaç asrýn mehtabý
görülen göðe çýkan silüetim
bana görünen kendi izdüþümüm
korkunun ecelidir kayýp giden yýldýz
þahaplar yaparken gökte düðün

ýtýr kokulu güfteyle salýnan meltem
doldurunca kanatlarýmý çýktým yola
bu serüven muþtulu dudaklara esir
kuþkudur selden geriye kalan
sus ki baþlasýn görünen gök düðüne
unutulmuþ toprak kadar hürüm
yapraktan dökülen bakýþ kadar özgür

gün doðarken yanan kehanet
andolsun bitecek saltanatý
güvencim yeminimde
dönüþü yok verilen hükmün
Sosyal Medyada Paylaşın: