Ş E H R İ Y A R I M

ÞEHRÝYARIM



Ýster ferman yaz aþka ister dile mühür bas,
Bülbül gülün nazýný kur sayar Þehriyar’ ým.
Bana bütün mevsimler senden kalsa da miras
Bahar edip güzünü nur sayar Þeyriyar’ ým.


Bilmem bana düþman mý kastý ne ki feleðin,
Bir can var sana feda, var mý baþka dileðin?
Merhametin yok mudur sýzlamaz mý yüreðin?
Hayaller her izini var sayar Þehriyar’ ým.



Gam yükünü atmadan vuslata ermez gönül,
Geçer güller içinden tek çiçek dermez gönül.
Öldürseler kimseye sýrrýný vermez gönül;
Anlat bana gizini sýr sayar Þehriyar’ ým.



Miski amber sýzarken dolaþtým onca baðý
Yar sevdanla çýrasýz yandý kalbin otaðý.
Seven el vermez ise aþýlmaz gönül daðý
Didem veda sözünü sur sayar Þehriyar’ ým.



Dert senden gelecekse baþ üstüne buyursun
Kalpgahýmýn içinden akan kan nasýl dursun?
Derman senin elinden yetmiþ tellal duyursun,
Gönül senin sýzýný ur sayar Þeyriyar’ ým.
Gönül senin sýzýný ur sayar Þeyriyar’ ým.


ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
KAYIP DÜÞLER.../ 28.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın: