Sen yanýmdayken sevdiðim. Mutlu olmam için tebessüm etmeme gerek yoktu. Sen ki benim en güzel gamzemdin. Sabahýmda güneþe gecemde aya gerek yoktu. Þimdi sabahlarým bile karanlýk. Gecenin tedirginliði var üzerimde, Güneþi görünce bitiverecekmiþ gibi. Oysa beni asýl üzen, Güneþi görebiliyor oluþum deðil, O güneþin senin batýþýndan sonra doðacak oluþu. Beni baðýþla çürümüþken cesetin kalbimde. Seni daha fazla taþýyamazdým içimde. Bir yaðmur damlasýydýn gözyaþlarýmda, Topraða düþtün bir daha dönemezsin geri. Ve ben yokluðunda buldum mahþeri. Sen de artýk benim için toprak oldun sevgili.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.