***ÇOCUK***

Bazen kapatýp gözlerimi.
Dolaþýyorum çocuk mevsimlerim de.
Unutarak büyüdüðümü..
Gözlerimin içini güldürüyorum,
Hiç zorlanmadan.
Bir çocuk gülüþü konduruyorum dudaklarýma.
Alýp götürüyor o anda yorgunluðumu.
Ruhuma güle oynaya gelen çocuk düþlerim.
gitmesin benden diye;sarýlsam da sýmsýký.
Tutamýyorum büyümüþ ellerimle çocukluðumu.

Sen bilemezsin bu büyümeleri çocuk,nereden bileceksin ki.
Senin dünyan bir kuþun kanadýnda,
Gök kuþaðýný yakalamak.
Yada bir uçurtmanýn kuyruðunda,
Gülüþlerini gökyüzü’ne savurmak gibi.
Öylesine muhteþem öylesine güzel ki..

Haydi,beni de al yanýna çocuk.
Öylesine yorgunum ki.
Beraber gülelim senin mutluluk oyunlarýnla
Söz;unutacaðým yanýnda yorgunluðumu,unutacaðým büyüdüðümü.
Tut elimden haydi çocuk:Sýmsýký tut.
Beni de al götür ne olur,o güzel çocukluðuna...

Gülseren MORKAN

5.16.2015


Sosyal Medyada Paylaşın: