Ayıp diye değil...

özledim seni...
üzülme deyince gecmiyor.
belkide seni aklýmýn neresine koyacagýmý bilmedigim icin el ustunde tutuyorumdur..
senin olmadýgýn anlarda pause tusuna basýp
senin geldigin anda itibaren devam ediyordur köhne bir hayat...

ne zaman seni görebilecegim sorusuna verilebilecek inandýrýcý bir cevabým olmadýgý icin belkide
seni gorur gormez agzýndan laf alma cabalarým
senin tenine her dokunusum
ve kokun iliklerime kadar icimde hissettigim
simdi beni dusunup uyudugun ruyalar benim
uyandýgýn hayat
benim beklentilerim
az once kollarýnýn arasýnda yeniden dogdugun benim
aç bir bebek gibi
sana sarýlan benim tecrubesizligim...
yazamadýgým icin, içime sakladýgým ayýp kelimelerim
ayýp diye deil
senin diye, yalnýz sana diye ,
dudaklarýmý ýsýrýp sustugum
üzerine yazýlacak ten senin deðilse
kafamý duvarlara vurup unuttugum
buradasýn simdi
yandýgýn benim tenim deilse
bilincli bir hayat surmektense
bilincsiz bir kursunla vuruldugum
ya gel simdi
yada sus sadece
gelirsen adam olurum
gelmessen
kayda gecmez varlýgým
sözlerim yarým
ne sabahý var bu telaþlarýn
ne de mantýklý bir izahý
durup durup tenine dokundugum
evlli bir kadýn
ne üstünü örtebilrsin toprakla
nede acýk býrakýlýr
mubarek gunlerin duasýyla
Sosyal Medyada Paylaşın: