BENİ BAŞKA RENKLERLE KANDIRMA............................................
savaş altuğ
BENİ BAŞKA RENKLERLE KANDIRMA............................................
Savaþ Altuð
24 Haziran 2011 ·
.
BENÝ BAÞKA RENKLERLE KANDIRMA............................................
Sen... Yüzümdeki gülüþlerin, ellerimdeki terlemenin, yüreðimdeki deli atýþýn sebebi... Her gece uykum, her sabah Güneþim. Yýldýzým, ay’ým, akan kaným. Bitmeyen masalým. Bahçedeki çiçeðim, çiçekteki rengim. Gökyüzüm, denizim, mavim…
Sen... Sevdamýn adresi, aþkýmýzýn menzili, içkimdeki tat, yaþadýðým hayat…
Sen... Sebebim, niyetim, geleceðim, geçmiþim, bilinmezliðim, belirsizliðim, kararlýlýðým, kararsýzlýðým…
Sen... Bitmez yolculuðum, sonsuzluðum. Sen, gözüm, elim, yüreðim. Bebeðim…
Sen... Hani gidecek olsan, yollarýna sererim tüm kýr çiçeklerini. Bilirim basamazsýn çiçeklere de yine kalýrsýn benimle. Üzülecek olsan, içim erir, kalýrým öyle. SENÝ ÜZEN BÝÞEY BENÝ BÝN ÜZER ÝNAN. Kýrýyorsam seni, bu benim dengesizliðimdendir, þaþýrmýþlýðýmdandýr.
Kendimle kavgalýyým ben. Bir yaným sana tutkun, bir yaným çok bencil. Kayboluþlara vuruyorum kendimi, seni üzdüðümü bilmeden. Her kayboluþum yara açýyor sende biliyorum. Ah ben, nasýl da vurdumduymaz olabiliyorum bazen...
Bakma bana bir tanem, içimdeki aþkýn büyüklüðünü ölçme bunlarla. Seviyorum diyorsam seni, öyle. Gereðinden fazla ’erkeðim’ bazen, baðýþla... Sensiz olmaya gücüm yok artýk, sensizliðe katlanmak benim harcým deðil.
Seni her þeyinle, ay parçasý yüzünle, duruþunla, gülüþünle, bakýþýnla, konuþmanla, Çocukluðunla, olgunluðunla, kýzgýnlýðýnla, þaþkýnlýðýnla, güçlülüðünle, zayýflýðýnla kabul etmiþim bir kere. NE DEÐÝÞ, NE DE DEÐÝÞTÝR BENÝ. Biz böyle sevdik birbirimizi. Seni sen yapan ne varsa kabulümdür hepsi.
Seni özlemek diye bir þey de var bu hayatta ve bu bazen öylesine dayanýlmaz oluyor ki... YOKLUÐUNU YAÞAMAYI BECEREMÝYORUM, ÜZGÜNÜM Ýçimdeki o ’fazla erkek’ yokluðunda çekiliyor bir köþeye ve ben güçsüzlüðümle baþ baþa kalýyorum. Katlanamýyorum anla, sensizliði ’yok’ hükmünde sayýyorum. Sensizlik diye bir þey yok, öyleyse sensiz kalmak da yok.
Þimdi hangi denizin kýyýsýndaysan, hangi göðün altýndaysan önce o sonsuz maviliðe bak. Aþkýmý, yüreðimi, içimdeki seni mavilere yükleyip gönderiyorum, tut onu. Tut ve býrakma...
Ben maviyi sende buldum,
beni BAÞKA RENKLERLE KANDIRMA...
Sen... Yüzümdeki gülüþlerin, ellerimdeki terlemenin, yüreðimdeki deli atýþýn sebebi... Her gece uykum, her sabah Güneþim. Yýldýzým, ay’ým, akan kaným. Bitmeyen masalým. Bahçedeki çiçeðim, çiçekteki rengim. Gökyüzüm, denizim, mavim…
Sen... Sevdamýn adresi, aþkýmýzýn menzili, içkimdeki tat, yaþadýðým hayat…
Sen... Sebebim, niyetim, geleceðim, geçmiþim, bilinmezliðim, belirsizliðim, kararlýlýðým, kararsýzlýðým…
Sen... Bitmez yolculuðum, sonsuzluðum. Sen, gözüm, elim, yüreðim. Bebeðim…
Sen... Hani gidecek olsan, yollarýna sererim tüm kýr çiçeklerini. Bilirim basamazsýn çiçeklere de yine kalýrsýn benimle. Üzülecek olsan, içim erir, kalýrým öyle. SENÝ ÜZEN BÝÞEY BENÝ BÝN ÜZER ÝNAN. Kýrýyorsam seni, bu benim dengesizliðimdendir, þaþýrmýþlýðýmdandýr.
Kendimle kavgalýyým ben. Bir yaným sana tutkun, bir yaným çok bencil. Kayboluþlara vuruyorum kendimi, seni üzdüðümü bilmeden. Her kayboluþum yara açýyor sende biliyorum. Ah ben, nasýl da vurdumduymaz olabiliyorum bazen...
Bakma bana bir tanem, içimdeki aþkýn büyüklüðünü ölçme bunlarla. Seviyorum diyorsam seni, öyle. Gereðinden fazla ’erkeðim’ bazen, baðýþla... Sensiz olmaya gücüm yok artýk, sensizliðe katlanmak benim harcým deðil.
Seni her þeyinle, ay parçasý yüzünle, duruþunla, gülüþünle, bakýþýnla, konuþmanla, Çocukluðunla, olgunluðunla, kýzgýnlýðýnla, þaþkýnlýðýnla, güçlülüðünle, zayýflýðýnla kabul etmiþim bir kere. NE DEÐÝÞ, NE DE DEÐÝÞTÝR BENÝ. Biz böyle sevdik birbirimizi. Seni sen yapan ne varsa kabulümdür hepsi.
Seni özlemek diye bir þey de var bu hayatta ve bu bazen öylesine dayanýlmaz oluyor ki... YOKLUÐUNU YAÞAMAYI BECEREMÝYORUM, ÜZGÜNÜM Ýçimdeki o ’fazla erkek’ yokluðunda çekiliyor bir köþeye ve ben güçsüzlüðümle baþ baþa kalýyorum. Katlanamýyorum anla, sensizliði ’yok’ hükmünde sayýyorum. Sensizlik diye bir þey yok, öyleyse sensiz kalmak da yok.
Þimdi hangi denizin kýyýsýndaysan, hangi göðün altýndaysan önce o sonsuz maviliðe bak. Aþkýmý, yüreðimi, içimdeki seni mavilere yükleyip gönderiyorum, tut onu. Tut ve býrakma...
Ben maviyi sende buldum,
beni BAÞKA RENKLERLE KANDIRMA...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.