Saðlýðýmý düþünmeden yürüdüm derinliðe. Oldukça uzun yollardan geldim, kimin derdine… Madenciyim ben, kara emekçiyim, kaderime Aileden uzak, çocuklardan yoksun, biçare… Yýlmayacaðým! Vazgeçmek yok, toprak olsam bile. Iraklýk canýma deðip eritse de, bu böyle
Umudum var, ailemin gülüþü gülüþümde Ne zorluklarla mücadelem var, bilinmese de Ucube bir yerde, bir avuç kömür ellerimde Takat kalmaz, terim damlar emeðimin üstüne, Madenciyim bende, kara emekçiyim, ölsem de Ailem size emanet, ezip geçmeyin sizde. -Meçhul emekçi - ÖZLEM ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.