GÖZLERİN

Hangi vakit baksam, þems-i Cemâle,
Aklý baþtan çeler, sihir gözlerin.
Ferman yazar kirpik, kaþlarýn hâle,
Aklý baþtan çalar, mühür gözlerin.

Kaþ altýndan yarým yarým bakarsýn,
Gözünden özüme, sevda takarsýn.
Ilgýt ýlgýt eser, amma yakarsýn,
Alev alev yalar, mahir gözlerin.

Kekil düþmüþ kaþa, gizlenmiþ biri,
Sürmeler çekilmiþ, bebeði iri.
Seni kim doðurdu, huri’nin piri,
Gönle sevda salar, zehir gözlerin.

Ayýn þavký gibi, yansýr ýþýðý,
Sanki aþk kapýsý, yürek eþiði.
Þimþek gibi çakar,yakar aþýðý,
Su misali deler, nehir gözlerin.

Sen kimin yârisin, var mý sahibin,
Kadir kýymet bilen, yâr mý sahibin.
Baþ yastýðýn boþ mu, zor mu sahibin,
Niçin yere dalar, tahir gözlerin.

Kul Figani derki, bakmasýn baþlar,
Nazara gelipte, akmasýn yaþlar.
N’olur bir bakayým, haþlarsa haþlar,
Beni kabre beler, zahir gözlerin.

Erdem GÜMÜÞ (KUL FÝGANÝ)
14.05.2015/MERSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: