saatin tiktaklarý aðýt sesleri gibi,
vakit geçmek bilmiyor,
inadýna,
çýldýrtarak...
þiddet
dün nasýl canlý bombayla aramýza sýzdýysa
gene öyle kalleþçe
geceyle geliyor
umut denizlerimi
kuzey rüzgârlarý darp ediyor
hýrçýnlaþan dalgalar
küf yeþili kayalýklarýmý dövüyor
Topkapý sarayýnýn çatýsý civarýnda
yarasalar
gölgeler halinde uçuþarak
sýðýnacak kuytu bir yer arýyor.
düþler
yarasa gölgelerinde
peþ peþe geliyor
Düþlerin ardýna gizleniyor gerçekler,
suçluluk son yalanýna soyunuyor.
Hýzlý düþler tramvayý hareket etti;
vagonlarýný peþinden sürükleyerek.
Düþler hanedanýnda güller hüküm sürüyor.
Kelebekler hanedanýn ölümsüz melekleri
ve þarkýlar çýðýrýyor rüzgâr.
Yapraklar þölen konfetileri olup uçuþurken
deniz dans ediyor.
Þimþekler ýþýk seli olup ruhumu aydýnlatýyor.
Yýldýzlar özleyip birbirlerini, kucaklaþýyor.
Yaðmur yýldýzlarýn sevinç gözyaþlarý,
tüm günahlarýmý yýkýyor.
Yanýmda balmumundan teninle týpký sen
ve sonsuzluk benimle yaþýyor…