SOMA'YA ATEŞ DÜŞTÜ

Paramparçayým bu gün.
Yangýnlarým var yürekte.
Bir avuç kömür için,
Canlar gitmiþ,yok olmuþ,
kazmalarýn ucunda,kürekte.
Ocaklara ateþ düþmüþ,
Yüreklere,vagonlar dolusu kor.
Soma yasta,Ülkem yasta,
Buna dayanmak,katlanmak zor.
Analar oðulsuz kalmýþ,
Oðullar babasýz,
Gelinlerin aðzýný,
Aðýtlar almýþ.
Paramparçayým bu gün.
Yangýnlarým var yürekte.
Tek tek çýkýyor ocaktan cenazeler.
Ak pak bedenleri,simsiyah kefendeler.
Ýnancým var,onlarý Cennet’e,
Kuþkusuz,Melekler götürecekler.
Ne ilki bu,ne de sonu olacak,
Günler geçecek,her þey unutulacak.
Doymaz,aç gözlü cüzdanlar,
Yine,gariplerin cesetleriyle dolacak !
Birileri,cefasýný çekerken yaþamýn,
Birileri,sefasýný sürecek.
Yine,birileri için ekmek kavgasý,
Ve acýlar,sürüp gidecek.
Ne han deðiþecek,ne de hancý,
Ne yol deðiþecek,ne de yolcu.
Sonra...sonrasý yok !
Birileri için,
Elde kalanlar,sadece hüzün,
Yine hüzün...yine hüzün,
Ve...yine, acýlar olacak.

Tuðal KÖSEMEN
Yazýlýþý:15.Mayýs.2014
SOMA MADEN OCAÐI ÞEHÝTLERÝ ANISINA.
Sosyal Medyada Paylaşın: