Ey güzel: Hep karþý kaldýrýmlardan sekme! Gel birazda benim yüreðime misafir ol, birer kahve içelim. Bu aþkýn hatýrý uzuuun mu uzun, vuslatý, önce vefa ve de sen’li - ben’li olsun.. Yani; hiç yaþanmamýþ bir mesel gibi efsanelerde kalmasýn, güz yapraðý gibi solmasýn aþk. Yeter ki sen gel hep bende kal ki; ayrýlýk mahçuuup mu mahçup olsun.. Kuþku ve kararsýzlýkla üþüyüp donmuþ zamaný ve sevdaný yakýcý bir tutkuyla sürelim yataða. Aþk kahvemizin telvesi sayðý, köpüðü sevgi, tadý damaðýnda sonsuza dek kalacak bir aný olsun.. Mutluluða ve sabah’a uyandýðýnda, hücrelerinde bir nokta kalmýþsa, kavrulup yanmayan, geceden, o’nu da, biz’i de bir daha ýsýtýp güneþin ilk ýþýklarýnda, sürelim cezvesini kor ateþimize ve ikimiz birlikte harlanýp yanalým, bir günahsýz sebi gibi masum ve umarsýz. O olanca susamýþlýðýmýzla saadeti içelim mühürlenmiþ dudaklarýmýzdan. Ýçelim yanaaa yana, içelim kanaaa kana....
25:12:2014/12:05:2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.