Yoksun

Ömrü aþk hayatýmda
"umurum" olanlar
neden hep umursuz kaldý bana?
Neden?
Yahu......,
bir kez olsun,
bu kez olsun,
farklý olsun,
benim de
kalýcý-sahici
bir "umurum" olsun diye,
hiç uslanmadým bak;
yine sevginin
bu zehrinden gönüllü aldým.
Yandým!
Heyhat, yandým!
Bu arsýz ve yorðun yüreðime
yine aðýr yük aldým.
Ne çare
yine de umursuz kaldým.
Ben yandým ki,
beter yandým...
Oysa ki;
ilk masumiyetimin naçar ve yoksul
çýkmazlarýndan beri
küçücük bir meyve için,
asla kýrmadým,
Ýncitmedim hiç bir dalý.
Yalan ve bencillikle
ziyan etmedim ki ben
ne elmayý ne narý !
Bundan dolayýdýr sebep;
hep ben kurtlar sofrasýnda,
hep ben niþanðahlar aynasýndayým....
Bölük pörçük
hâyâl/in esintilenir,
mum alevi gibi titrer ay’ýn þavkýnda,
bense suluyorum hep
sonbaharda savrulan ölü çiçekleri
kekremsi acý gözyaþlarýmla.
O yaþlar ki
ömrümün her deminde,
özlemimde
hem yaz’ýnda
hem kýþ’ýnda
ayazýnda.
Canan’ýn edasý ve iþvesi
bu bitmeyen senfoninin
kýrýk sazýndaki
bir ara naðme gibi
ben düþüyorum hep ah’u zar’a..
Notasý silik,
nakaratý bildik:
《Ahhhh, eyvah!
Yinemi düþtüm "nar"a?》
Ben yine kurtlar sofrasýnda!
Ben yine niþanðahlar aynasýnda!
Bak, yoksun!
Ýþte yoksun!
Yoksun iþte yoksun!!!
Ýnatçý gölgem gibi yürüyor yine
aþk,
pusuda.
Kâh önümde,
kâh ardýmda....
Ne zor izdivaçmýþ be arkadaþ?
Bir türlü giremedik,
giremedik biz kol-kola.
Bir göz menzilindeki
ufuk çizgisi gibi
hedef tutmuþum hep "sevgi"yi.
"Ýmkânsýz" oklarýyla
delik deþik olsada yüreðim,
inadýna yürüdüðümdendir.
Kurtlar sofrasýnda
niþanðâhlar aynasýndayým.
Ýþte sen yoksun!
Sen yoksun!
Sen "yok"sun ya......,
ben bu yüzden
"acý"nýn hedef tahtasýnda
puþt belirsizliðin niþanðâh aynasýnda
uslanmaz sevdalarýn
zulasýndayým....

09/10:10:2014
Saat:04:00/17:00.


Sosyal Medyada Paylaşın: