gerçekler birer yalandý
kimselerin bilmediði kadar açýktý
yalnýzdýk hepimiz
bir adamýn kalabalýk düþleri kadar yanýldýk
...
içindeki çocukla
türkü çaðýran dilsiz adam
gelen notalara asar gözlerindeki uzaklarý
rutubet kokulu duvarlara nem yapmýþ çayla
gönderilmesi unutulmuþ mektubun
yalnýzlýða anlam katmasý
baktýðý kilometre taþlarýna sürgün geceler
yolculuktur yüreðinin ülkesine
her mülteci girip
sürgün çýkan sevgiler
belki bir fotoðraf
olur ya
sokakta tanýdýk ayak sesi
pencereden görünen
karþý ýþýklarýn birinde aþk
ihtimallerle örülmüþ
sakýz kokulu zemheri kazaðý gibi umut
herþey
ahþap duygularýný siyaha boyadýðý sabah
aynada günaydýn demesiyle bitti
kalabalýk ne varsa ömür adýna
oysa
trenler uðurlanýyor
gemiler kalkýyordu vedalardan
sanki hiç deðiþmemiþ zaman
kýsa pantolonuyla aðlýyordu çocukluðu
denklemler
matematiksel sorular
felsefi cevaplar
bir ütopya üþümesi oldu
aklýnýn þose boyu suçlarý
herkes onda hiç kimse
o herkes de kimsesiz
( insan bir kere doðar
yaþadýðýný sandýðý sürece ölürmüþ )
bir sürekli akrep sokar
yelkovan batar
o muhteþem mavi þarkýlý acýlarýna
aðaçtan sakallarýna yürürken göz yaðmurlarý
dudaklarýnýn u dönüþüne çömelir izmarit
ahraz gölgeler içinde
kirpiklerinde çamaþýr asan annesini özler
intihar dolar parmaklarý
rezil giyinmiþ kentin
bayat hüznü örtülür üzerine
ve yarý açýk görüþlü bir pazar
sonra kapalý cezaevi korkularý
bir karýncanýn yükünü düþünür
ardýndan adamlýðý gelir aklýna
saati
hiçbir yere gidilmeyeceðini bilerek kurup
sadece hayatýn devam ettiðini
ruhuna ispat etme çabasý
tüm beceriksizliði
bir çekmecenin tarihi dökümanlarýdýr
o paha biçilmez unutulmuþluklar
ve adam kendinde ölür
kendinde yaþar
hiç durmadan..!
herkes biraz düþmandýr kendisine..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.