seneler biter ben unutmam inan söz verme aklýmda kalýyor aðaçlar kurur, yýkýlýr daðlar, yýkar beni ihanet yeniden kurarým dünyayý hesap sorarým çocuk
yangýn sonrasý is içindeyim narýn ince izindeyim görsen tanýyamazsýn kaçýncý kattaydý benim evim ruhumu atarken / aç kollarýný tut çocuk
ellerim acýyor paslý demir edasýyla üþüyorum yaðmur namerdin cebinde birikiyor zehir attýlar düþlerime kuruyorlar çocuk
çizdiðim her resimde bir eksik kalýyor kahkahalar aðýr aðýr gözlerden akýyor anlamýyor musun hayatý kare kare bölüþüyorlar çocuk
sular bulutlara çekildi, bulutlar gölgede uzaktan gelen ses rengini kaybetti kar dün gece diz boyunu geçti kalbime dayandý susuz yaza toprak bu günden yas tutuyor çocuk
namlu güneþe niþanlý insanoðlu kendini sevemedi / bas tetiðe göbek baðýný koparmaya bu kadar heves etme analar gök kubbeyi deldi çocuk
her akþam ölüm haberi / yoruldum aklýmda çekiyorum bütün fünyeleri sýnýr ötesinde bir yer dibimde mayýn patlýyor, ölüyorum çocuk
nevim karahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavi Giz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.