Kar yaðar yamaçlarýma, hasret uykusunda býrakma beni Yollarým biter, yönüm þaþar, bulamam sabahý EY SESÝNE USULCA UZANIP UYUDUÐUM ADAM Adýný söylerken gül açýyor dudaklarým, bülbüllerini gönder
Bakýþlarýnýn izlerini taþýyor denizlerim, martýlarý besliyor her sabah Gamzelerinin yokuþlarýnda kimsesizliðini unutuyor dað çiçeklerim EY KEÞFEDÝLMEMÝÞ DÜNYANIN YA/SAKLI ADAMI Sana uzanan ellerimi geri çevirme, uzat ellerini, býrakma
Seni seyrederken güneþ yakýyor gözlerimi, sakla nurunu, acý bana Aþk tutuþur kalbimin kýyýsýndan, yangýnlar baþlar GÖZLERÝNDE GÖKKUÞAÐINA SARILIP SEVDA AÇTIÐIM ADAM Gönül hanemde, dilimde türkün beklerim seni, bekletme, sev beni
Kuraklaþan gönlüm býrak baharlarýna gelsin, yollarýný aç Aþk ile gelirsem kapýna hor görme beni, merhem olsun gülüþün EY AÞKA ÇIRIL ÇIPLAK SOYUNDUÐUM ADAM Gözlerime býraktýðýn sensizliði al götür yanýnda, bana seni býrak
Nevim Karahan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavi Giz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.