İnsanlığı bilmeyen Yobaz’a!

Yobaz’a!

Ýnsan kimliðini alýrdýn, önce,
Ýnsaný hak bilip sarsaydýn bir kez.
Ýnsan sofrasýnda hakký bulurdun,
Sen özünde hakký görseydin bir kez.

Kabarmazdý, kalbin öfkeyle kinle,
Savaþýrdýn önce kendi cehlinle.
kandýrmazdýn halký imanla din’le,
hakkýn divanýna varsaydýn bir kez

Takiyeler yapýp yalan katmazdýn,
Dini kulanýpta küfre batmazdýn!
Dünya için, insanlýðý satmazdýn
Sýr deðil serrini verseydin bir kez.

Öyle bir mîras ki, bu toprak bana!
Gülüp geçtin yobaz dökülen kana.
Anadolum güneþ olurdu sana
Yüreði namluya sürseydin bir kez

Kandýrdýn ceddini oruç, namazla,
Nasýl bakacaksýn maziye hazla,
Bakardýn gerçeðe onurlu yüzle
Sen özünle dara dursaydýn bir kez

Ýçinden zinayla cenneti andýn
Haram meyveleri helal mi sandýn
Yýkýlmazdý evin’ baþýna kondun
Özgürlük düþünü kursaydýn bir kez

Ýçinde fetbazlýk, dýþýnda hüzün,
En yakýn dostuna, geçmiyor sözün,
Belik kýzarýrdý , o keçe yüzün!
Özünü meydana serseydin bir kez..

Yalanla büyürken dinsel inancýn,
Özünde gizlice, büyüdü sancýn.
Eþin olur muydu, kardeþin bacýn
Ýçinde pis nefsi kýrsaydýn bir kez.

Bakmadýn dünyanýn önü’ ahrýna
Düþürdün gönlünü rüþvet zehrine
Dönmezdin takiye yalan nehrine!
Vurguniye hakký sorsaydýn bir kez..

Abdullah Oral

Sosyal Medyada Paylaşın: