UZAYAN SAÇLARIM VE ACEMİ BERBER
Uzamýþtý saçlarým saðdan, soldan ve önden
Geçiyordum bir berber dükkanýnýn önünden
Camdan gördüm içerde boþ oturan berberi
Dedim kendi kendime tam zamaný ve yeri
Girdim hemen içeri, merhaba faslý bitti
Genç berberin makasý saçýmda gýrt gýrt etti
Ýlk makasta anladým ’’acemi eyvah!’’ dedim
Ak ak önüme düþen saçlarýma ah dedim
Sadece ahý duydu berberin kulaklarý
Bir an durdu ve daldý, gözleri uzaklarý
Süzdü süzdü ve sonra bana ahýmý sordu
Ahým aklaþan saçýk dedikçe gülüyordu
Gülüyordu sürekli, belli ki dengesizdi
Elleri biraz titrek ve gözleri fersizdi
Öyle acemiydi ki, attýrdý kafamda tas
Derime batan tarak, saçýmý çeken makas
Dedim saçýmý deðil, artýk þu traþý kes
Korktu acemi berber, duvarda aksetti ses
Sesimin þiddetinden berberden tarak düþtü
Ah saçým tellerine yine bir çýrak düþtü...
Habib Karasakallý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.