Ben En Çok İstiyorum

Hiçbir duygu kendini bende tamamlayamýyor
Hiçbir diyar ruhuma memleket olamýyor
Yeþil bir ovada ulu bir aðacýn gölgesinde
Gözlerim yaþlarýný dinlendiriyor.
Ýçimde garip ve huzur verici bir Ud
Çalýnýyor çalýnýyor ve içimi parçalýyor.
Kirpiklerim sanki hiç ayrýlmamýþ gibi
Dudaklarým sanki hiç ýslanmamýþ gibi
Telaþlý bir korku iliklerime yayýlýyor.
Bulutlar benim varlýðýmdan mý bu kadar cimrileþti?
Güneþ benim varlýðýmdan mý bu kadar körleþti?
Ya rüzgar!o da benim varlýðýmdan mý sahteleþti?
Tezatlýklar neden benim etrafýmda birleþti?
Üþümek,ýsýnmak,serinlemek...
Neden hepsi benim varlýðýmda kesiþti?
Omzunda aðlayacaðým bir ahbabým bile yok
Vuslatýna sýzlanacaðým bir parçam
Ruhuma giydirebileceðim bir elbisem bile
Yok!
Yok diyebileceðim bir varlýðýn da yokluðu gibi.
Saçlarýmda aðarlaþan kýllar
Güzel kokusunu saklayan papatyalar
Biri insaný biri hayatý si mgeleyen taþlar
Hepsi bir varlýkta yokluða var oldular.
Korkuyorum
Belki utanýyorum,piþman oluyorum
Hissedebilsem tüm duygularý
Kim bilir daha neler yaþýyorum?
Ama þuna o kadar eminim ki
Ben en çok Ýstiyorum.
Yaþamda ölümü,ölümde yaþamý
Sevmekte nefreti,nefrette sevdayý
Yaðmurlu akþamda güneþi
Güzelim baharda kýþý
Ve daha nice müthiþ tezatlýðý
Bu tezatlýða da tutulan alkýþý
Ýstiyorum.
Ben en çok istiyorum.

MEHMET EMIN ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: