ANNEM
Bazen bebek olmak istiyorum.
Haykýrmak istiyorum !
Anlamasýnlar hiç bir zaman ne dediðimi,
Haykýrayým engin daðlar inlesin.
Ancak kimse anlamasýn anne !
Sonra bir ýþýk, bir nur görmek istiyorum,
Ayný senin o gülümsemendeki olan ýþýk gibi,
Merhamet ýþýðý anne !
Yürümeyi bilmeyeyim , kalktýðým yerde düþeyim ,
Anlatamayayým, anlamasýnlar beni anne !
Sonra sen gel , aç naçiz kollarýný,
Bu sersemlemiþ çocuða.
Sadece bana bak affet ve gülümse bana .
O affedici pamuk ellerini sür yüzüme anne !
Affet beni deryalarý dize getiren güzel insan !
Suskun görünsemde fýrtýnalý ve maðdurum anne !
Bir mýzrak gibi ,
Aynada hep dik durdum !
Ben sana hiç laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama göðsümü çok hýrpaladým , kalbimi çok yordum.
Ben hayatým boyunca , en çok kendimi sordum !
Benim hiç hayalim olmadý anne !
Ne seni rahat ettirdim,ne de kendim rahat ettim .
Bir mutluluk fotoðrafý bile çektirmedi bu hayat!
Sahipsizim anne ...
Ne omzumda bir dost eli,
Ne de saçýmda bir þefkat var anne !
SENÝ SEVÝYORUM!
Samet ÞAFAK’tan biricik annesi Dilek ÞAFAK’ a
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.