Hayatim, Hayata ilk baþladýðým gibi, Önce ciðerlerim yana yana aðladým, Sonra etrafýmdaki insanlara baktým. Sanki herkes yüzüne sahte maskeler takmýþ, Ama biri vardý ki , herkesten farklý . Öyle içten öyle samimiydi ki, Herkese inat der gibiydi . Bana bi sarýlýþý vardý, O varken bana birþey olmaz dedim. Kokusu cennettendi sanki. Yüzü Resulullah a benziyor, Bakmaya doyamazsýn, O yüce Rabbi min koruduðu, Of bile dememizi istemediði, Cennetini ayaðýnýn altýna serdiði kiþiydi . Onun sözünü tutunca, Üveys-i Karnî , Veysel Karani oluyordu . Iþte dedim ilk ve son sevecegim kadýn ! Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Tarık Ünal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.