YOLLAR TÜKENDİ.

Beni benden alýp giden yýllara.
Soruyorum neydi, kastýnýz bana.
Ben neydim ne oldum, sorun kullara.
Þikâyetim çoktur, hayattan yana.

Yaðmurlar, esen yel, ömrü götürdü.
Anlýmda belirdi, vadiler, daðlar.
Yýllar gelip geçti, beni bitirdi.
Beni yaratan Hakk, hayata baðlar.

Babam, anam, yavrum, dünyadan gitti.
Gelinlik giymeden, soldu gül kýzým.
Kardeþlerim birden, elveda etti.
Ýlkbahar görmedim, hep hazan yazým.

Demek ki bu dünya, gelip geçici.
Genç ile, yaþlýda sürüyor sefa.
Ömür su misali, akýp bitici.
Genç ile yaþlýda, çekiyor cefa.

Bizlere verilen, bir görev vardýr.
Kutsal kitaplara, yazdýran Rab’bim.
Dünya geniþ mekân, kabirse dardýr.
Bunlarý anlattý, bize Habib’im.

Teselli ederim, kendimi böyle.
Anlamadým nasýl geçti o yýllar.
Söyle Türkmendaðlý, gerçeði söyle.
Tükendi dostlarým, tükendi yollar.

HÝLMÝ CAN.
NÝSAN.2015.

(4472)

Sosyal Medyada Paylaşın: