KALABALIKLARIN YALNIZI

Þarkýlar ki usul usul depreþtirdiðinde yaramý
Bir inilti olup kalemden düþtüðünde þiir
Anlamsýzlaþýrken mekan
Kývýlcýmsýz yakarým gönül çýramý
Ýmbiklere dökülürken göz yaþlarým bir bir
Çýrpýnan sözler takýlýp kalýr dilime
…………………..Ben kalabalýklarýn yalnýzý
…………………………Sen yüreðimde derin sýzý



Dokunulmaz bir aðrýdýr yürekteki
Ne ayna anlar halden ne dayandýðým duvar
Hüzün kýpkýrmýzý bir melâl olurken ufukta
Yekpare bir aðýttýr dudaklarýmdan dökülen
Sorsaydý bir kere, kalbinde benden baþka ne var
Düþerdi sessizce ellerine birkaç kelime
……………….Ben kalabalýklarýn yalnýzý
…………………………Sen alnýmda kara yazý



Dili olsa da söylese leylü neharýn
Dalgýnlýklarýmýn kýrgýnlýklarýmýn sebebini
El vuramaz oldu tabipler onulmaz yarama
Bir derviþ edasýyla sabrý kuþanýrken bakýþlarým
Kýrk bohçaya sarýp uzaklara atarken içimdeki kini
Tercümandýr sözlerim halime
……………………Ben kalabalýklarýn yalnýzý
………………………….. Sen yalnýzlýðýma ölümüne razý



O zamansýz, o beni benden alan, firaktan sonra
Akreple yelkovan arasýnda asýlýdýr gözlerim
Bu derûni bekleyiþ kavururken sinemi
Terk-i diyar etmeyi beklerken bu muzdarip yürek
Bir þiir olup alev alev tutuþurken sözlerim
Külleri yavaþ yavaþ dökülürken elime
……………………Ben kalabalýklarýn yalnýzý
……………………………Sen, hep sen, sevdanýn en azý

.…………………..Ben kalabalýklarýn yalnýzý
………………………….Sen içimde onmayan yara izi

Muhammed Mehmet GÜL

Sosyal Medyada Paylaşın: