İstanbul Kepenklerini İndiriyor Mühür S. 58, 1915
Ýstanbul kepenklerini indiriyor
kör noktasýnda yaþamýn
gidiyorum bir türkü tutturmuþ
bir yanýtsýz beklenti ya hep ya hiç
gibi korkularým, dýþarýda bir telaþ
insan aðzýndan yapýlmýþ sözlüksüz bir telaþ
gençlik diyorum, Ýstanbul diyorum
yatakta bir hasta kadýn, yaþlý
yaþýnýn helal sütü gibi yaþlý
hem diyorum, hem demiyorum
anýn içinde uzun bir fýsýltý
doðumla ölüm birbirine geçiyor
iki zýt kardeþ
huysuz bir ihtiyar oluyorum
gölgem kadar uzayýp kýsalýyor soluklarým
neyin kefareti Ýstanbul, ya Üsküdar
uzak bir boþluk saniyeler arasý
iki kere iki bir diyorum
iki kere temellerin altýnda
kör noktasýna dönüyorum göðün
tekrarý olmayan o ana
dýþarýda telaþ, suni teneffüs…
kepenklerini açýyor çarþý esnafý
kepenklerini
elinde bir çakar almaz Ýstanbul’un
ya yaþam ya ben diyor koyunla kurdun pazarlýðý
Boðaz‘ýn iki yakasýnda sessizlik
o büyük gürültünün içindeki sessizlik
yalýlar teðet geçiyor sulardan
yüzde onluk azýnlýk eteklerini topluyor
Ýstanbul Ýstanbul olalý böyle pilili etek görmemiþ
(þimdi uzun etek moda)
yüzde doksaný zaten görmemiþ, görse bile söylememiþ
makul sebep sayýldýðýndan söylememiþ
kalkýþma diye söylememiþ
Taksim‘deki ayak izleri var hâlâ korkularda
týnýsý tarihte yerini almýþ
deðiþtiremez diyor içimdeki sýcaklýk
ucunda barýþ çiçekleri tüm çocukluðumun sokaklarý
yüksek yüksek beton tepeler, zirve yapmýþ Tanrý’ya
bilmem kaçýncý katýnda paranýn, ne hoþ buluþma
Ýstanbul sokaklarý pislik götürüyormuþ olsun
pisliðe biat kültürü oldukça daha çok bok götürür sokaklarý
doðaya inat can damarlarýmýz koparýlýyor
koparýlmamýþ hangi deðerlerimiz varsa koparýlýyor
yoksa da koparýlýyor
uyduruk bir düþman yaratýlýp koparýlýyor
sevgilim diyorum yüzüðümüz umudumuzdur diyorum
geleceðe olan umudumuz…
Ýstanbul aðýrdan kalkan bir gemi gibi
kepenklerini kendi içine indiriyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.