-‘her şeyi bırak da gel’

bu bîilâç gönlü sar gören acýyýp vah der
hiç salâh bulamaz ki kem göz musallat oldu
gelip de görsem seni ne olur dersin kader
bir firak oluþunla ten sararýp da soldu

tek bakýþla us çaldýn ve sendin kalbe konan
cilven çýkardý yoldan nazýndý özü yonan
beklemekten inan ki bendim ayazda donan
gönül düþünce gama onulmaz bir dert buldu

gamzenle yolu açtýn ateþ olup da yaktýn
bir yýldýz gibi kaydýn sevgiyi kalbe çaktýn
söküp ruhumu aldýn hem yakýn hem ýraktýn
ne umdum neyi buldum baþýma dertler doldu

sana bir bulaþtým ya el kol da baðlý kaldým
kan’a elem karýþtý içime yangýn saldýn
hüznün hasreti verip mutluluðumu aldýn
azap da boðulurken hýrs saçý baþý yoldu

köz’e atýp da gittin ne tür vicdan var sende
bu caným bomboþ kaldý sýcaklýk yok ki tende
düþe kalka yoruldum derman kalmadý bende
vuslat da ayrý düþtük bu ne gaddar bir kuldu

‘her þeyi býrak da gel’ dersin ama nankörsün
bu yol hasret yoludur sense yar her an körsün
yalnýz beklerim seni sen kaçýþta bonkörsün
ters yüz ettin her þeyi yapýlanlar hep züldü

hayat akýp gitmekte kayboldu mu ki sihir
nefse mahkum olanýn beyninde vardýr kibir
vakit tamam olunca bekler seni bir kabir
ömrü verdiklerinle gelen cepsiz bir çuldu…



(09.05.2015) AZAP…





özür dilerim anneciðim bugün anneler günüymüþ sana þiir yazamadým ne kadar hayýr sýzým anla artýk ben seni her saniye ve her gün sevdim ve andým zaman bile seni sevmeme yetmedi sana bir huzur evini bile gösteremedim evimde canýmda sarýp sarmaladým ve öylede cennetine uðurladým babamda yaþadý ayný duygularý yinede özür diledim bir huzur evini bile sizden esirgedi’m...ne yapayým ýrak duramazdý ki sizden gönlüm çýkarýmý düþündüm iþte hele karþýlýklý sizle oturup bahçede çay içiþimiz vardý ya sevgiyle bakýþtýðýmýz onlarsýz nasýl olurdum...cennetim anam sen beni hoþ gör kal cennetinin içinde...sevgi ve saygýlarýmla...
















Sosyal Medyada Paylaşın: