bilmiyorum, sen bilirsin diyen kelimelerin vardý hepsi birbirinden namussuz kelimelerin namusuz yarýnlar ise kahpe yýkýlýyor sorular, kahroluyor yüreðim
kendimi sorsam, nasýlým, neredeyim bilmiyorum titrek bir sesim var benim baðýrsam avaz avaz, sesimi duyan olmaz mengeneye sýkýþtýrýlmýþ sorularým var sana
neye sevdalan’sam sonu gelmeyen acýlar olur oysa yüreðim yorgun, bitik kupkuru yüreðime bak nasýlda susamýþ sevgine ve beni yoran, kelimelerinin baþlýklarý deðil’miydi
her gün bir parçasý gidiyor yüreðimin ve bir parçasý olmadým sevdanýn oysa tanýmadýðým geceye, namusuz sözlerine büyütmedim yüreðimi ’AÞK’ýný sarmak için, baþkalarýný sarmak için büyütmedim yüreðimi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhan güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.