Ýçim param parça, beynim darma daðýn.
Yüreðim yanýyor, gözlerim kan aðlýyor.
Ne söylesem söyleyeyim, ruhsuzlar beni anlamýyor.
Türkmenler öksüzmüþ, Türkistan yetimmiþ,
Hiç kimseyi ilðilendirmiyor.
Tüm Türk Dünyasý, bir ölü topraðý altýnda.
Sanki bir kabrin içinde,
Sesizce!
Adeta, hesap gününü bekliyor.
Yöneticiler dersen, ihtiþamlý saraylarýnda.
Altýn kaplama kadehleriyle,
Yetim kaný yudumluyor.
Kimileri!Yahudiden, Ödül alýp yan gelip yatýyor.
Bazýlarý!Sýnýrlardan, yabancý asker salýyor.
Þatafatlý saraylarýnda krallar gibi yaþýyor.
Vatan hainleriyle bir olmuþ, sürekli yaramý kaþýyor.
Ýçim, þuan bir volkan gibi coþup taþýyor.
Çevremizde, bunca dertler yaþanýrken.
Askerlerin, ensesinden kahpece vurulurken.
Bayraklarýn, göklerden indilip yakýlýrken.
Kimileri! kaybettiði itibarýna yanýyor.
Yoksul halkýn paralarýyla,
Yaptýrdýðý, dünyanýn en görkemli saraylarýnda,
Kaybettiði itibarýný arýyor.
Dinlemekten býktýðýmýz eski kasetler
Tekrar sarýyor
Bunca rezilliðe raðmen hala
Maðdur edebiyatý yapýyor
Fakir fukarayla bir olduðunu sanýyor
"Garip gurabayla yatýp kalkýyor"
Bir yandan’da vataný parselleyip satýyor.
ATÝLLA 46
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.