ahraz ülkesinde
bir çift mektup güverciniyiz
sevdasý yazýlmamýþ olanlara
...
ve dilimin kuþlarý
türkü çýrpýyor ey sevgili
kanatlarýnda ozanlar
nakarat, nakarat hasretin uçuyor
bilirmisin
her tütün yalnýzlýk bana
oturup gecenin çay demine
sana küllerle daðýldýðým
sus öyküsünden
alýntýlar yapýyorum
aklým sömürge acýlar
yüreðim medcezir mültecisi bir çocuk
hergün bir peronun önünde
gelmeyecek olaný bekleyen derviþ gibi
penceremin buðusuna çizdiðim
paslý rakamlar önünde seni beklemek
suya kederleri anlatan seyyah olmaktýr
ne kadar bastýrsam aðlayýþlarý
gözlerime resminden dokunuþun
bir denizi kirpiklerime asmam demek
hani tarifsiz býrakýyorum ya seni
sonra
bir aðacýn yýrtýlmýþ dalý oluyor mana
ve oradan kokuyorsun bir anda
yokluðunun tercümaný yok ey sevgili
lisansýz hayalini asýyorum duvara
Ahmet Arif’in prangalarýyla seyrediyorum seni
memleket oluyorsun sývasýz coðrafyada
saçlarýnda kocaman bir çýnar
avucuna doldurup þiirlerden topraðý
göz yaþýnla defnediyorsun Nazým’ý
And daðlarýndan
Cudi’ye yola çýkmýþ
baharatlý göçlerin
kýnalanmýþ insanlarýyla
kabile oluyorsun umutlarýma
aþk hükümsüz
gitmek yani ey sevgili
valizde küçük anýlar
cüzdanda terli fotoðraf
sana gitmek
geride kendimi býrakarak
kaburga altým yüzün
sol omzumda kar kuþlarýn
asla gelmek deðil
bir deli raporuna atýfla
sadece sana gitmek
...
hadi durma
kýnayý saçlarýnýn avucuna yak
gözlerinin içindeki düðünde karþýla beni
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.